Iedereen krijgt in het leven te maken met uitdagingen. De vraag is, hoe ga je er mee om? In mijn verhaal delen we inspirerende verhalen.
Merijn wil vooral de persoon zijn die dem (Merijns keuze van persoonlijk voornaamwoord) tijdens de middelbare school heeft gemist. ‘Op de middelbare school zat ik niet goed in mijn vel. Ik was heel onzeker en zocht naar bevestiging. Wat anderen van me vonden, dat werd mijn persoonlijkheid. Ik wist op een gegeven moment helemaal niet meer wie ik zelf was en wat ik leuk vond.’
Angstklachten en depressie
Uiteindelijk kreeg Merijn een zware depressie en last van angstklachten ‘Ik wist dat ik me geen jongen en geen meisje voelde, maar ik wist niet wat ik dan wel was. Dat non-binair bestond en dit heel normaal is, daar kwam ik pas veel later achter. Doordat ik hoogbegaafd ben, denk ik bovendien anders dan anderen. Mijn hersenen verwerken informatie op een andere manier. Maar ook dat wist ik toen niet.’
Al angstig als kind
Ook de ingewikkelde jeugd van Merijn had invloed. ‘Ik was altijd al een beetje een angstig kind. Dat werd erger naarmate ik ouder werd. Doordat ik mezelf niet goed kende, kwam ik in relaties terecht die niet gezond voor me waren. Een partner van me heeft zelfmoord gepleegd. Daar hield ik een posttraumatische stressstoornis (PTSS is een psychische aandoening die kan ontstaan na het meemaken van schokkende, traumatische ervaringen) aan over.’
Liever eerder geweten
Merijn had graag eerder geweten dat dee non-binair en hoogbegaafd is. ‘Het is moeilijk om te voorspellen wat er dan was gebeurd, maar ik was in ieder geval een minder groot deel van mijn leven ongelukkig geweest. Daarom wil ik dit ook zo graag voorkomen bij anderen.’
De rol van taal
Taal kan daarbij een rol spelen. ‘Er is nog geen gestandaardiseerde taal waarmee je verwijst naar non-binaire personen. En dat is ook heel ingewikkeld, want wie gaat daar een beslissing over nemen? Zelf geef ik er de voorkeur aan om met dee, dem en der aangesproken te worden, als je het bij een vrouw over zij, haar en haar hebt en bij een man over hij, hem en zijn.’ Merijn had zelf in het begin moeite om altijd het juiste te zeggen, maar heeft een tip voor iedereen die het lastig vindt. ‘Ik ben op een gegeven moment alle bomen, bloemen en planten onzijdig gaan aanspreken. Zo kon ik eindeloos oefenen en voor hen kun je het toch niet fout doen. Oefening baart kunst.’
Beter dankzij zelfkennis- en acceptatie
Het gaat nu goed met Merijn. ‘Ik heb bijna geen last meer van paniekaanvallen. En als ik ze krijg, weet ik hoe ik er mee om kan gaan.’ Therapie en praten met anderen hebben dem geholpen. ‘Met anderen delen wat er in je omgaat, zorgt ervoor dat het minder eng wordt. Ook krijg je andere perspectieven en zo ga je anders naar de angst kijken.’ Bovendien helpt de tijd ook een handje. ‘Ik ben ook ouder geworden en durf meer mezelf te zijn. Zelfkennis en -acceptatie helpen me hierbij.’
Blij met het leven
Merijn is blij met het leven zoals het nu is. ‘Ik hou van creatief bezig zijn. Ik maak kleding en haak graag. Ook word ik gelukkig van bordspellen en dungeons en dragons (een fantasyspel, red.) spelen met mijn vrienden. Mijn kat Bo maakt me ook heel erg blij en ik werk regelmatig in de tuin.’ Ook haalt Merijn veel voldoening uit der werk. ‘Ik hou ervan anderen te helpen. Maar in de ideale situatie ben ik in de toekomst overbodig.’
Accepteer jezelf
Anderen die soms last hebben van angstklachten of niet lekker in hun vel zitten wil Merijn het volgende meegeven. ‘Het is niet gek dat het soms minder met je gaat. Dat is niet jouw schuld. Praat erover met anderen, ga een stuk wandelen maar accepteer vooral jezelf zoals je bent!’
