Monique heeft twee pleegdochters in huis. Ze probeert hen vertrouwen en stabiliteit te geven en benadert dingen met humor.
Monique deelt haar verhaal om anderen te inspireren die nadenken over een pleegkind in huis.
Monique: 'Ik heb altijd de wens gehad om pleegkinderen op te vangen. Mijn eerste pleegdochter kwam in 2016. Ik kwam net uit een relatie, woonde alleen en dacht dat als ik dit wil, ik het nú moest doen. Want als ik later weer een relatie krijg, dan moet hij me accepteren met "pakketje en al". Iedereen zei: ”Weet je wel waar je aan begint in je eentje?” Maar ik heb er echt niet lang over getwijfeld. Mensen die "gewoon" kinderen krijgen, weten ook niet precies waar ze aan beginnen.
Ik koos ervoor om een puber op te vangen, omdat ik ook een baan heb en niet afhankelijk wilde zijn van mijn omgeving wat betreft opvang. Ik heb nooit spijt gehad van deze keuze. Ik kreeg een pleegdochter van veertien jaar en dat liep heel goed, waardoor ik een jaar later ook een tweede pleegdochter aandurfde. Natuurlijk kennen we onze ups en downs, maar ik denk dat alle ouders die hebben. De ups zijn gelukkig overheersend.
Mensen vroegen of ik wel wist waar ik aan begon
Mijn pleegdochters zijn van dezelfde leeftijd, maar totaal verschillend. Aan de ene kant is dat goed, daardoor zitten ze niet in elkaars vaarwater. Ze hebben bijvoorbeeld hun eigen school en vrienden. Aan de andere kant zijn we hier nu dus met drie totaal verschillende karakters en achtergronden in huis. Soms begrijpen we elkaar daardoor niet. We hebben elkaar echt moeten leren kennen, in plaats van het natuurlijke proces van herkenbare of vergelijkbare aspecten in een gezin. Ik probeer mijn pleegdochters vertrouwen te geven, een rustige en stabiele omgeving te bieden en ik benader de dingen met humor. Ik geniet van de ontwikkeling die ze doormaken en de gezelligheid die ze brengen.
Als pleegouder moet je geen idyllisch plaatje voor ogen hebben en het liefst zo min mogelijk verwachtingen. Je wordt immers pas teleurgesteld als je verwachtingen hebt. Zo is één van mijn pleegdochters begonnen op het vwo, maar uiteindelijk op een mbo-opleiding beland. Is dat falen? Ik vind van niet. Ze gaat naar school, doet hier haar best en woont sinds kort in haar eigen appartementje. Ze is goed terechtgekomen. De ander blijft hopelijk nog even bij mij.’
