Ken je de campagne van Sire van nog: #doeslief? Bedoeld om mensen wat aardiger voor anderen te laten zijn in deze tijd waarin iedereen anoniem op social media maar roept wat hij vindt. Ik pleit voor nog een andere campagne, namelijk #doeslieftegenjezelf!
.JPG&width=1920)
Oordelen over jezelf
Als diëtist en lifecoach merk ik hoe hard veel mensen zijn voor zichzelf. ‘Ik ben gewoon te slap om het vol te houden’, ‘Ik koop nooit meer chips, want dan gaat het mis’ of ‘Het ging wéér mis, nu mag ik een week niks lekkers’. Veel mensen die anders willen eten (vaak om af te vallen), leggen de lat hoog. Misschien herken je het wel. Je wilt bijvoorbeeld drie kilo per week afvallen, zodat je voor de zomer in zomerkleren van twee maten kleiner past. Je voert strenge regels in om je doel te halen: in één keer je hele eetpatroon omgooien, geen extraatjes meer, plus drie keer per week sporten.
Veroordelende gedachten
In eerste instantie gaat het prima. Maar op een gegeven moment gebeurt er iets, misschien was het een vervelende discussie met je baas, en kun je de verleiding van die traktatie op het werk niet weerstaan. Voor je het weet heb je een stuk taart genomen, oeps! Nog voor het op is, is het schuldgevoel er. Om jezelf te straffen, eet je bij het avondeten heel weinig. Aan het eind van de avond ben je moe en ga je ontevreden naar bed. Centraal in dit gedrag staan negatieve, veroordelende gedachten over jezelf.
Ik doe het zelf ook!
Eerlijk is eerlijk, dit geldt echt niet alleen voor de mensen die ik op mijn spreekuur zie. Ik kan er zelf ook wat van! Streng en hard zijn voor mezelf, doorgaan met iets terwijl ik eigenlijk merk dat ik moe ben, en dan tegen mezelf zeggen: ‘Niet zeuren, gewoon even doorgaan en dan is het zo klaar’. Of ‘Wat stom dat het niet af is, waarom ben je daar dan ook niet eerder aan begonnen’. En zeker, het kan soms goed zijn om jezelf een spreekwoordelijke schop onder de kont te geven om überhaupt in beweging te komen. Maar dit zou niet de basishouding tegenover jezelf mogen zijn!
Zelfcompassie
De uitweg? Leren om met (zelf)compassie naar jezelf te kijken. Je probeert dan een vriendelijke houding tegenover jezelf aan te nemen. Dit kun je in het dagelijkse leven oefenen door af en toe stil te staan bij je gedachten over jezelf. Vraag je af of de oordelen die je velt, echt kloppen. Zou je ook zo tegen een goede vriendin of je zus spreken? Als je met een realistische bril kijkt, dan is een doel van drie kilo per week toch echt wel wat veel. Die kilo’s zaten er ook niet in een paar weken aan waarschijnlijk… En nooit meer vervallen in een snoepbui, is het eerlijk om dat van jezelf te vragen? Daarnaast gaat compassie over dankbaarheid. Als je goed kijkt, zal je zien dat je al veel goed doet op dit moment, dat weet ik zeker!
Oefeningen
Je kunt ook oefeningen doen om meer compassie voor jezelf te ontwikkelen. Adem na het wakker worden een paar keer rustig in en uit en ga bij jezelf na hoe je je voelt. Wat staat er op het programma van de dag? En wat kun je jezelf toewensen voor vandaag? Bijvoorbeeld: als je een drukke dag voor de boeg hebt met weinig pauze, neem je je voor om aardig te blijven voor jezelf als je persoonlijke doel (‘rustig je lunch eten’) niet helemaal lukt. Een andere oefening is om aan het einde van de dag vijf dingen op te schrijven waar je dankbaar voor bent. En dit mag heel simpel zijn: bijvoorbeeld dat je je favoriete maaltijd gekookt hebt of dat je een leuk gesprekje had met de buurvrouw.
Wat ik ermee doe als diëtist
Ons brein heeft de instinctieve neiging om vooral bij negatieve dingen stil te staan (want dat kan mogelijk gevaar betekenen) en de positieve dingen snel te vergeten. Reden te meer dus om je juist op de positieve dingen te richten! Door je te focussen op datgene wat je doet én al hebt bereikt, ontstaat er een positieve houding tegenover jezelf. Ik ben ervan overtuigd dat #doeslieftegenjezelf een absolute voorwaarde is om echt en blijvend je eetpatroon aan te passen.
