Van bloot naar bedekt: de nieuwe preutsheid
Van topless zonnen naar douchen in je onderbroek: binnen een aantal jaren lijkt de manier waarop we tegen bloot aankijken flink veranderd. Zijn we aan het verpreutsen?
Blootgewoon of ongemakkelijk?
We lijken steeds meer moeite te hebben met bloot. Zo blijkt uit onderzoek dat jonge moeders tegenwoordig liever geen borstvoeding in het openbaar geven, omdat het niet “maatschappelijk geaccepteerd” zou zijn. Ook komen er op middelbare scholen kledingprotocollen voor spaghettibandjes en roklengtes. En zelfs onder de douche kan bloot niet meer: in voetbalteams houden tieners na het sporten hun onderbroek aan. Die natte boxer schijnt vaak ook na het douchen niet uit te gaan (want bloot). Over ongemakkelijk gesproken…
Fillers en filters
Dat blootgewoon voor velen superongemakkelijk is geworden, lijkt vooral te komen doordat voor veel mensen bloot gelijk staat aan seks. Ook commerciële bedrijven spelen daarin een rol. “Echte lichamen” zien we weinig in de media, dus zijn de zogenaamd perfecte lichamen op tv en sociale media ons vergelijkingsmateriaal geworden. Dat zorgt voor zoveel
onzekerheid, dat we ons lijf liever verhullen. Door sociale media is de kritische blik op elkaars lichaam aangescherpt: wanneer je te veel van je lichaam laat zien, zou je weinig zelfrespect hebben.
Dat de helft van de vrouwen niet meer topless durft te zonnen komt niet alleen door onzekerheid. Ook de angst om bekenden tegen te komen en de kans dat er foto’s en video’s van hun borsten worden gemaakt. Want wat als je borsten ineens op het internet belanden? Of doorgestuurd worden in een groepsapp? Sociale media spelen ook een grote rol in onze houding ten opzichte van bloot zijn en seks: Instagram en Facebook zijn Amerikaanse bedrijven, met Amerikaanse waarden, die niet altijd stroken met die van ons. Ze hebben veel macht over wat we zien. Met een aangepast beeld van naaktheid tot gevolg: opgepoetste lichamen zie je er in overvloed, maar blote kinderen en vrouwentepels mogen niet.
Open en bloot
Toch zijn we niet massaal aan het verpreutsen. Er zijn ook tegengestelde bewegingen. Zo wordt er de laatste jaren gestreden voor de bevrijding van de vrouwentepel, met name op sociale media als Facebook en Instagram. Blote mannentepels zijn op deze media wel toegestaan, maar de blote borsten van vrouwen worden verwijderd, waarbij soms het hele account op non-actief wordt gezet. Bloot zou een stuk gemakkelijker en gewoner zijn als we allemaal wat toleranter en opener zouden zijn.
Bloot door de jaren heen
727 v.Chr.
Tijdens de eerste Olympische Spelen (720 voor Christus) waren alle deelnemers poedelnaakt. Op die manier konden de sporters aan de goden en toeschouwers laten zien dat ze hun lichaam goed verzorgden.
17e eeuw
Toen in Nederland in de 17e eeuw de eerste pornografische boeken werden geschreven, kwam er een tegenbeweging en discussie over “zeden”. Als reactie daarop werd er daarna nóg heftigere pornografie geschreven.
19e eeuw
In de 19e eeuw was preutsheid weer de norm en moest kleding zoveel mogelijk verhullen. In Victoriaanse tijd moesten zelfs de tafelpoten met kleed bedekt worden, omdat ze teveel op vrouwenbenen leken.
20e eeuw
Vorige eeuw werd het geleidelijk aan wat vrijer, met de zestiger en zeventiger jaren als hoogtepunt: de jaren van de seksuele revolutie. Toch kon je in de zestiger jaren in New York als man nog een boete krijgen als je op een zomerse dag je shirt uittrok in het park. Maar in de jaren tachtig was topless zonnen de norm op onze stranden. Deze trend lijkt inmiddels voorbij.
NU!
Vandaag de dag zie je zelden een vrouw zonder topje op het strand. Terwijl veel vrouwen juist wel graag topless zouden zonnen, maar het niet (meer) durven.
